Een tijd geleden sprak ik met de eigenaar van een gezond en florerend familiebedrijf die was begonnen met de voorbereiding van de overdracht van zijn bedrijf, zijn legacy. Als jonge werknemer was hij ooit zelf begonnen onder de hoede van zijn vader en door de jaren heen had hij zich stap-voor-stap opgewerkt tot directeur en vervolgens eigenaar (De exacte situatie is gefingeerd vanuit privacy overweging). Nu was het tijd om het bedrijf aan zijn zoons over te dragen maar waren zij wel het meest geschikt? De jongste zoon van zijn zus werkte ook in het bedrijf en in hem zag hij meer potentie.  

Rationeel bekeken vanuit het ondernemerschap was de situatie helder en overzichtelijk maar in het venster van het sociale kapitaal ontstond er een duidelijke weerstand en onbalans. Meningen die niet op één lijn liggen, breuk in vertrouwen, jalousie, verdriet, woede. Het zijn allemaal vervelende maar ook logische gevolgen. Het is belangrijk om hier heel serieus en geduldig mee om te gaan.

Als mentor, klankbord en gesprekspartner kreeg ik het vertrouwen van de familieleden voor het uitwerken van een objectieve en onpartijdige inventarisatie. Onderweg kwam ik ook oudere en diepere liggende frustraties en 'rekeningen' tegen en het hielp om deze boven water te hebben. Met alle informatie kon er stap-voor-stap gewerkt worden aan redelijke argumenten, onderbouwing, begrip en uiteindelijk hernieuwd vertrouwen en respect. Dit gaat niet over één nacht ijs maar was wel een heel bijzonder proces om bij betrokken te zijn geweest.

Tijdens het proces put ik uit een bron van theoretische kennis maar ook  uit veel praktijkervaring. Situaties zijn uniek maar hebben ook veel overlap.

Dit voorbeeld betrof een middelgroot bedrijf waarin de oprichter de algemene leiding had en zijn beide kinderen sinds een aantal jaren in het bedrijf werkzaam waren. De bedoeling was dat de kinderen het bedrijf over zouden nemen maar dat bleek voor de vader lastig toen het moment naderde. Hij was nog volop bezig, bemoeide zich met veel zaken en drukte zijn stempel op de management vergaderingen dusdanig dat de kinderen zich niet gezien en openlijk gekleineerd voelden.

Andere wijze van werken, gezin en werkbalans, wel of niet delegeren, professionele en ouder/ kind relatie, waren onder meer onderwerpen die het vertrouwen deed afbrokkelen. Openlijke ruzies deden zich veelvuldig voor en de motivatie en respect was ver te zoeken. De moeder, medewerkers en bedrijf begonnen er onder te lijden.

Als onafhankelijke gesprekspartner werd in ingeschakeld. Het respect, onderling vertrouwen, erkenning, wederzijds begrip en plezier wilde ik (en zij ook) herstellen. Na een aantal sessies in verschillende samenstellingen kon er weer goed naar elkaar geluisterd worden, zagen en respecteerde ze elkaar weer en verminderde het wantrouwen.

We spraken o.a. over gezamenlijke doelen, ambitie, ouder/ kind relatie en maakten gedegen afspraken.  Met name het proces hiervan herstelde het begrip en respect.  Patronen en een proces zoals hier beschreven komen vaak voor en is voor een buitenstaander zeer begrijpelijk, maar voor betrokkenen emotioneel en zeer ingewikkeld.